چه رابطه ای بین استراتژی و تاکتیک وجود دارد؟ ممکن است عده ای بگویند، هردو یکی هستند. ولی با وجود اینکه مرز مشخصی بین آن دو وجود ندارد، تاکتیک را با مقیاس کوچک و استراتژی را با مقیاس بزرگ اندازه می گیرند. در هنرهای رزمی، زمانهای طولانی را صرف تمرین تاکتیک می کنند و از فنون شگفت آور دستها، پاها و آرنج ها استفاده می کنند. همچنین رزمی کاران مبادرت به تمرین فنون دفاع شخصی می کنند که ترکیبی از حرکات پیچیده است و برای مبارزه با چندین حریف می باشد. و اما درباره استراتژی مذکور توسط نه قاعده کلی در جنگها تعریف شده اند.

این نه اصل در تمام جنگهای بزرگ جهان، کم و بیش وجود دارند و از کارآرایی زیادی برخوردارند. در هر جنگی، پیروزی از آن طرفی است که از این نه اصل به خوبی بهره ببرند. جالبتر اینکه، زمینه اجرایی این اصول نه تنها در میادین جنگ بلکه در مبارزات تن به تن بسیار زیاد است.

هدف

اولین اصل در یک جنگ و یا رزم تن به تن، هدف می باشد. برای یک فرمانده نظامی به هلاکت رساندن دشمن و جنگیدن، هدف اصلی است. در صورتی که برای یک رزمی کار امروزی کشتن حریف بندرت یک هدف می باشد ولی چنانچه، غلبه کردن بر حریفش و یا حتی از پا درآوردن او هدف باشد، عاقلانه است. البته، اجتناب از زدوخورد و فرار هم می توانند جزء اهداف باشند.

لازم به ذکر است که حدس زدن هدف حریف نیز مفید است. در درگیریهای خیابانی، ممکن است که هدف مهاجمین طوری طرح ریزی شده باشد که قصد جان شما را داشته باشند. در این حالت، آسانتر آن است تا شما نیز هدفتان مطابق هدف حریف تنظیم کنید. در دیگر درگیریها، ممکن است توسط حریفانی که قصد حمله به شما را دارند، احاطه شوید، در این مقعیت، لازم است تا ضد حمله درستی را اجرا کنید. نکته مهم آن است که بدانید نتیجه اجرای حرکتی که مد نظر دارید، چه خواهد بود زیرا تمام اصول بستگی به اصل هدف دارد.

حمله

دومین اصل، حمله است. در یک ضرب المثل قدیمی آمده است که «بهترین دفاع، حمله است». این بدان دلیل است که تنها فنون تهاجمی می توانند نتایج خوبی داشته باشند. شاید شما بهترین مدافع در دنیا باشید و پاهای محکم و سفتی داشته باشید اما تنها راه برای خاتمه دادن به حملات حریف این است که به طریقی به وی حمله کنید.

در حالت تدافعی، امکان دارد بعضی اوقات به شما فشار وارد شود. اما نباید اسیر حریف باشید و سعی کنید اقدام به ضد حمله نمایید. در این لحظه پیشقدم خواهید بود و این همان اصل حمله و تهاجم است.

کاربرد فنون ساده در درگیریها

تهاجم و هدف از اصول کاملا بدیهی هستند. کاربرد فنون ساده، یکی دیگر از اصول مهمی است که اغلب رزمی کاران نسبت به آن بی توجه هستند و آن را نادیده می گیرند. بهترین اطمینان برای موفقیت در هر مقابله ای استفاده از فنون ساده است. درگیریهای خیابانی هرگز به آسانی درگیریهای موجود در صحنه مبارزه نیستند. در یک درگیری واقعی مقادیر زیادی آدرنالین در بدن ترشح می شود و ممکن است احساس کنید که هیچ نیرو و قدرتی ندارید و یا اینکه ممکن است احساس خستگی مفرط بکنید. در این حالت، بهتر است تا تکیه بر فنون موثر و در عین حال بسیار ساده ای کنید که نتیجه خوبی داشته باشد و منجر به موفقیت سما گردد. چرا سعی در به کار بردن فنون نمایشی می کنید و در موقعیتهایی سعی در زدن ضربات سخت همچون زدن ضربه به سر دارید؟ در صورتی که زدن یک ضربه ساده همانند زدن ضربه کاری به ساق پا می تواند بسیار موثر باشد و شما از دست حریف برهاند.

در یک مبارزه، موقعیتهای مناسب دائما مثل یک چشم برهم زدن ایجاد می شوند و از بین می روند و شخص مجبور است تا همیشه آماده بوده و از این موقعیتها به خوبی استفاده ببرد و فنونی را به کار بگیرد که قبلا آنها را تمرین کرده است